«کسی که از مسلمانان از دست و زبان وی در امان نباشند مسلمان نیست .

گریه های زهرا عوامل متعددی داشت این بود که می دید ملت جوان اسلام از مسیر حقیقی و طریق مستقیم دیانت منحرف شده در راهی افتاده که پراکندگی و بدبختی از نتایج حتمی آن است . بعد از رحلت رسول خدا غم و اندوه جهان بر دل فاطمه نشست در همان اوضاع بد روحی خبر جانشینی پیامبر به گوش حضرت علی و فاطمه ( سلام الله علیها ) رسید . فاطمه ( سلام الله علیها ) برای بار دوم در هم کوفته شد و گریه کنان می فرمودند :

1- مگر در اجتماع غدیرخم جانشین را انتخاب نکردند .

2- مگر مقام و فداکاری های شوهرم را می توان انکار کرد ؟

3- مگر علوم گرانبهای نبوت را پدرم به او نسپرده است ؟

خدایا عاقبت اسلام چه می شود .

حضرت فاطمه مادر امت بود و نگران امت بود گریه هایش برای امت اسلامی بود .

حضرت فاطمه بعد از پدر آنقدر گریست که همسایگان از گریه اش به ستوه آمده و گفتند یا شب گریه کن یا روز گریه کن چرا گریه تو آسایش را از ما سلب کرده است ، چرا اینقدر گریه می کردند که باعث اذیت همسایه ها می شدند ؟ حضرت که الگوی صبر بودند چرا اینگونه بی تابی می کردند ؟ مگر فاطمه دخت پیغمبر نبودند ؟

مگر فاطمه قصد آزار و اذیت به دیگران داشت ؟             

( بانوی نمونه اسلام ، ابراهیم امینی )   

نه حضرت فاطمه ( سلام الله علیها ) با گریه هایشان می خواست بفهماند که ای اهل مدینه باید بر حال شما گریست که چنین بی وفایی کردی ؟ باید بر مظلومیت حضرت علی ( علیه السلام ) گریست که تنها مانده ؟