امروزه به عنوان يك مفهوم كليدي در راستاي توسعه جوامع به حساب مي آيد چرا كه انسان سالم محور توسعه پايدار محسوب شده و سلامتي نيز ابعاد گسترده اي همچون سلامت جسمي ، رواني ، اجتماعي و معنوي را در بر مي گيرد .

از آنجا كه تأمين سلامت و حفظ و ارتقاء آن يك مقدمه لازم براي حفظ حيات ، شكوفايي عمر و بهره گيري شايسته از زندگاني است ، لذا در آئين حيات بخش اسلام اين موضوع از اهميت خاصي برخوردار است و در بسياري از احكام اسلامي به شكل مختلف به آن توجه شده است .